donaveris

Discretiva

donaveris dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dōnāveris	secunda singularis	perfectum	activa	coniunctivus	dōnō (dōnāre)
dōnāveris	secunda singularis	futurum exactum	activa	indicativus	dōnō (dōnāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /doːˈnaːwe.ris/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dō·nā·ve·ris — morphologica: donav-eris

Loci

Lucius Annaeus Seneca –3…+65

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Cum dixisset se Caesar facere: “Nemo,” inquit, “credet te mecum in gratiam redisse, nisi aliquid mihi donaveris,” petitque non fastidiendam etiam a propitio summam et impetravit. Caesar ait: “Mea causa dabo operam, ne umquam tibi irascar!” Honeste fecit Caesar, quod ignovit, quod liberalitatem clementiae adiecit. —De beneficiis Senecae