donum
Appellatio pronuntiatusque
+/-dōnum API: /doːˈnum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·lu·vi·um — morphologica: diluv-ium
Notatio
+/-Nomen substantivum
+/-dōn|um, -ī neut.
- Aliquid, quod alicui datur gratis et quod reddere huic necesse non est.
Declinatio
+/-n. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | dōnum | dōna | I |
gen. | dōnī | dōnōrum | II |
dat. | dōnō | dōnīs | III |
acc. | dōnum | dōna | IV |
abl. | dōnō | dōnīs | VI |
voc. | dōnum | dōna | V |
Dictiones collatae
+/-Synonyma
Composita
Dictiones derivatae
+/-Composita
Translationes
+/-Loci
+/-M. Tullius Cicero –106…–43 |
Apuleius ca. 125-170 |
|||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Tusculanae disputationes. (The Latin Library): Liber primus. XXVI [64] — donum
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: donum.
- ↑ 3.0 3.1 Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 3. Sectio 54. Versus 7 — donum