Discretiva

  dormientes dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
dormientēs casus nominativus pluralis · genus masculinum participii dormiēns
dormientēs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii dormiēns
dormientēs casus vocativus pluralis · genus masculinum participii dormiēns
dormientēs casus nominativus pluralis · genus femininum participii dormiēns
dormientēs casus accusativus pluralis · genus femininum participii dormiēns
dormientēs casus vocativus pluralis · genus femininum participii dormiēns

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /dormiˈenteːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: dor·mi·en·tēs — morphologica: dormi-ent-es

Loci

+/-
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

saec. I.

  • item in Syria angues circa Euphratis maxime ripas dormientes Syros non attingunt aut, etiamsi calcati momordere, non sentiuntur malefici, aliis cuiuscumque gentis infesti, avide et cum cruciatu exanimantes, quam ob rem et Syri non necant eos. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 84, [229] — dormientes
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dormientes.