Discretiva

  dormienti dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

dormientī +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
dormientī casus dativus singularis participii dormiēns
dormientī casus ablativus singularis adiectivi dormiēns
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /dormiˈentiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: dor·mi·en·tī — morphologica: dormi-ent-i

Italice +/-

dormienti +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
dormienti forma pluralis adiectivi dormiente
dormienti forma pluralis substantivi dormiente
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /dorˈmjɛnti/
Syllabificatio phonetica: dor·mien·ti — morphologica: dormient-i

Loci +/-

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

saec. I.

  • quin et repentinos existere ignes et in aquis et in corporibus, etiam humanis: Trasimenum lacum arsisse totum; Servio Tullio dormienti in pueritia ex capite flammam emicuisse, L. Marcio in Hispania interemptis Scipionibus contionanti et milites ad ultionem exhortanti arsisse simili modo Valerius Antias narrat. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 111, [24] — dormienti
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dormienti.