dormienti
Discretiva
dormienti dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
dormientī +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dormientī | casus dativus singularis | participii dormiēns |
dormientī | casus ablativus singularis | adiectivi dormiēns |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /dormiˈentiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dor·mi·en·tī — morphologica: dormi-ent-i
Italice +/-
dormienti +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dormienti | forma pluralis | adiectivi dormiente |
dormienti | forma pluralis | substantivi dormiente |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /dorˈmjɛnti/ - Syllabificatio phonetica: dor·mien·ti — morphologica: dormient-i
Loci +/-
C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
- quin et repentinos existere ignes et in aquis et in corporibus, etiam humanis: Trasimenum lacum arsisse totum; Servio Tullio dormienti in pueritia ex capite flammam emicuisse, L. Marcio in Hispania interemptis Scipionibus contionanti et milites ad ultionem exhortanti arsisse simili modo Valerius Antias narrat. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 111, [24] — dormienti
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: dormienti.