Discretiva

  dormientia dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
dormientia casus nominativus pluralis · genus neutrum participii dormiēns
dormientia casus accusativus pluralis · genus neutrum participii dormiēns
dormientia casus vocativus pluralis · genus neutrum participii dormiēns

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /dormiˈentia/(classice)
Syllabificatio phonetica: dor·mi·en·ti·a — morphologica: dormi-ent-ia

Loci

+/-
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

saec. I.

  • mares praestare pondere et defuncta viventibus corpora omnium animalium et dormientia vigilantibus; virorum cadavera supina fluitare, feminarum prona, velut pudori defunctarum parcente natura. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 18, [77] — dormientia
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dormientia.