Discretiva

  dormieram dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dormīeram prima singularis plusquam perfectum activa indicativus dormiō (dormīre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /dorˈmiːeram/(classice)
Syllabificatio phonetica: dor·mī·e·ram — morphologica: dormi-eram
Formae aliae
+/-

Loci

+/-
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

+/-

saec. IV.

  • Et ille ipsa nocte digesturus erat ebrietatem suam; ego cum mea dormieram et surrexeram, et dormiturus et surrecturus eram; vide quot diebus. —Confessiones Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Confessiones. (Universitas Turicensis): Liber sextus. Caput VI, p. [10] — dormieram
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dormieram.