Discretiva

  dormitionem dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
dormītiōnem casus accusativus singularis substantivi dormītiō

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /dormiːtiˈoːnem/(classice)
Syllabificatio phonetica: dormī·ti·ō·nem — morphologica: dormition-em

Loci +/-

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica +/-

saec. IV.

  • Quia oportet ut dormitionem accipiant membra ista aliquantum, et resurgant tempore suo omnes. —Sermones de tempore Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Sermones de tempore (Universitas Turicensis). Sermo CCLXIV. Caput 6 — dormitionem
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dormitionem.