dormitu

Discretiva

dormitu dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
dormītū	—	—	—	supinum­	ablativo	dormiō (dormīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /dorˈmiːtuː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dormī·tū — morphologica: dormit-u

Loci

Paschasius Radbertus 785-860

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas mediaevalis

saec. IX.

• Quod si nec ista nec illa placuerint quibuslibet ignavia pressis, legant quae sibi dormitu somnique silentio fingunt; aut si secus delectantur, siliquas porcorum saecularium litterarum adhuc pueri, vel cortices rodant. —Expositio in Matthaeum Paschasii Radberti