dormituris
Discretiva
dormituris dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dormītūrīs | casus dativus pluralis | participii dormītūrus |
dormītūrīs | casus ablativus pluralis | participii dormītūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /dormiːˈtuːriːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dormī·tū·rīs — morphologica: dormit-ur-is
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- et alia ulcera cum melle tritis, vel bestiarum morsus ex aceto, item serpentium aliorumque venenatorum, aurium vero vitia cum felle caprino vel pari mensura mulsi, stridores cum lacte mulieris, capitis dolores, si in nares fundatur dormituris vel in aures duobus suci coclearibus, uno mellis. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 21, [45] — dormituris
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: dormituris.