Discretiva

  duplando dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
duplandō
activa gerundium­ dativo duplō (duplāre)
duplandō
activa gerundium­ ablativo duplō (duplāre)
Forma Modus flexurae originis
duplandō casus dativus singularis · genus masculinum gerundivi duplandus
duplandō casus ablativus singularis · genus masculinum gerundivi duplandus
duplandō casus dativus singularis · genus neutrum gerundivi duplandus
duplandō casus ablativus singularis · genus neutrum gerundivi duplandus

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /duˈplandoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·plan·dō — morphologica: dupl-and-o

Usus +/-

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

  • Quia igitur scimus inscribere triangulum equilaterum, sciemus per hoc etiam et exagonum et per exagonum duodecagonum ac per duodecagonum figuram 24 basium laterum et sic in infinitum duplando. Et licet per triangulum possit ut diximus inscribi exagonus, posuit tamen huius propriam demonstrationem ex qua porisma perutile. —Euclidis Elementa Iohannis Campani (1210-1296). Liber IV, 16.