edimus
Discretiva
|
edimus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-edimus
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| edimus | prima pluralis | praesens | activa | indicativus | edō (edere) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /ˈedimus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: e·di·mus — morphologica: ed-imus
edīmus
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| edīmus | prima pluralis | praesens | activa | coniunctivus | edō (edere) |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /eˈdiːmus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: e·dī·mus — morphologica: ed-imus
Formae aliae
+/-ēdimus
+/-Proprietates grammaticales1
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| ēdimus | prima pluralis | perfectum | activa | indicativus | edō (edere) |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /ˈeːdimus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ē·di·mus — morphologica: ed-imus
Proprietates grammaticales2
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| ēdimus | prima pluralis | praesens | activa | indicativus | ēdō (ēdere) |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /ˈeːdimus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ē·di·mus — morphologica: e-d-imus