editor

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈeːdi.tor/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·di·tor — morphologica: edit-or

Notatio

← Latine: ēdō

Nomen substantivum

ēdit|or, -ōris (masc.; fem. ēditrīx)

1. Qui ēdit.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	ēditor	ēditōrēs	I
gen.	ēditōris	ēditōrum	II
dat.	ēditōrī	ēditōribus	III
acc.	ēditōrem	ēditōrēs	IV
abl.	ēditōre	ēditōribus	VI
voc.	ēditor	ēditōrēs	V

Dictiones collatae

• ēditiō

Synonyma

• redactor

Translationes

Qui ēdit	dilatare ▼

Qui ēdit	collabi ▲

Anglice: editor (en) Germanice: Herausgeber (de) m, Editor (de) m, Redakteur (de) m

Discretiva

editor dictio est in variis linguis:

• Anglice: editor
• Dacoromane: editor

Dictiones similes

• Germanice: Editor

Formae affines

Latine

editor

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
editor	secunda singularis	futurum	passiva	imperativus	edō (edere)
editor	tertia singularis	futurum	passiva	imperativus	edō (edere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈe.di.tor/

(classice)

Syllabificatio phonetica: e·di·tor — morphologica: ed-itor

ēditor

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēditor	secunda singularis	futurum	passiva	imperativus	ēdō (ēdere)
ēditor	tertia singularis	futurum	passiva	imperativus	ēdō (ēdere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈeːdi.tor/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·di·tor — morphologica: ed-itor