eductum
Discretiva
|
eductum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| ēductum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | ēdūcō (ēdūcere) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ēductum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii ēductus |
| ēductum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii ēductus |
| ēductum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii ēductus |
| ēductum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii ēductus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /eːˈduktum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ē·duc·tum — morphologica: e-duct-um
