effugerat

Discretiva

effugerat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
effūgerat	tertia singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	effugiō (effugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /efˈfuːge.rat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ef·fū·ge·rat — morphologica: ef-fug-erat

Loci

Lucius Annaeus Seneca –3…+65

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (49 p.C.n.)

• Nondum horum  effugerat  insidias: filia et tot nobiles iuvenes adulterio velut sacramento adacti iam infractam aetatem territabant Paulusque et iterum timenda cum Antonio mulier. Haec ulcera cum ipsis membris absciderat: alia subnascebantur; velut grave multo sanguine corpus parte semper aliqua rumpebatur. Itaque otium optabat, in huius spe et cogitatione labores eius residebant, hoc votum erat eius qui voti compotes facere poterat. —De brevitate vitae Senecae