effugerim

Discretiva

effugerim dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
effūgerim	prima singularis	perfectum	activa	coniunctivus	effugiō (effugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /efˈfuːge.rim/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ef·fū·ge·rim — morphologica: ef-fug-erim