Discretiva

  effugisse dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
effūgisse
perfectum activa infinitivus effugiō (effugere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ef.fuːˈgis.se/(classice)
Syllabificatio phonetica: ef·fū·gis·se — morphologica: ef-fug-isse

Loci

Titus Livius
-58…+17
Quintus Curtius Rufus
fl.c.50
P. Cornelius Tacitus
55–117
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Adversus ea consulis oratio haud sane laeta fuit, magis fatentis ea quae diceret vera quam facilia factu esse; dictatori magistrum equitum intolerabilem fuisse; quid consuli adversus collegam seditiosum ac temerarium virium atque auctoritatis fore? Se populare incendium priore consulatu semustum  effugisse ; optare ut omnia prospere evenirent; sed si quid adversi caderet, hostium se telis potius quam suffragiis iratorum civium caput obiecturum. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

saec. I.

  • Pauci nobis fugitivi et domini sui interfectores supersunt. Egregium, mehercule, opus et inter prima gloriae vestrae numerandum posteritati famaeque tradetis, Dareum quoque hostem finito post mortem illius odio [parricidas] esse vos ultos, neminem impium  effugisse  vestras manus. Hoc perpetrato quanto creditis Persas obsequentiores fore, cum intellexerint vos pia bella suscipere et Bessi sceleri, non nomini suo irasci? —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [3][2]

saec. I.  (ca. 98 p.C.n.)

  • Et ipse quidem, quamquam medio in spatio integrae aetatis ereptus, quantum ad gloriam, longissimum aevum peregit. Quippe et vera bona, quae in virtutibus sita sunt, impleverat, et consulari ac triumphalibus ornamentis praedito quid aliud adstruere fortuna poterat? Opibus nimiis non gaudebat, speciosae [non] contigerant. Filia atque uxore superstitibus potest videri etiam beatus incolumi dignitate, florente fama, salvis adfinitatibus et amicitiis futura  effugisse . —Agricola P. Cornelii Taciti [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXII, caput 40, [3] — effugisse
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: effugisse.
  3. 3.0 3.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VI. Capitulum III, [17] — effugisse
  4. 4.0 4.1 Publius Cornelius Tacitus - De vita Iulii Agricolae. (The Latin Library): Cap. 44 [5] — effugisse