effugitote

Discretiva

effugitote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
effugitōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	effugiō (effugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ef.fu.giˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ef·fu·gi·tō·te — morphologica: ef-fugi-tote