effuti

Discretiva

effuti dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
effūtī	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	effūtiō (effūtīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /efˈfuːtiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ef·fū·tī — morphologica: ef-fut-i