effutiebamus

Discretiva

effutiebamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
effūtiēbāmus	prima pluralis	imperfectum	activa	indicativus	effūtiō (effūtīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ef.fuːti.eːˈbaːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ef·fū·ti·ē·bā·mus — morphologica: ef-fut-iebamus