effutirem

Discretiva

effutirem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
effūtīrem	prima singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	effūtiō (effūtīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ef.fuːˈtiːrem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ef·fū·tī·rem — morphologica: ef-fut-irem