Discretiva

  effutis dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
effūtīs secunda singularis praesens activa indicativus effūtiō (effūtīre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /efˈfuːtiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ef·fū·tīs — morphologica: effut-is