effutit

Discretiva

effutit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
effūtit	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	effūtiō (effūtīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /efˈfuːtit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ef·fū·tit — morphologica: effut-it