Discretiva

  emerim dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmerim prima singularis perfectum activa coniunctivus emō (emere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈeːmerim/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·me·rim — morphologica: em-erim