emiseram

Discretiva

emiseram dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmīseram	prima singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːˈmiːseram/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mī·se·ram — morphologica: e-mis-eram