emiseratis

Discretiva

emiseratis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmīserātis	secunda pluralis	plusquam perfectum	activa	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmiːseˈraːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mī·se·rā·tis — morphologica: e-mis-eratis