Discretiva

  emiserim dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmīserim prima singularis perfectum activa coniunctivus ēmittō (ēmittere)

Appellatio +/-

 API: /eːˈmiːserim/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mī·se·rim — morphologica: e-mis-erim