emiserimus

Discretiva

emiserimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmīserimus	prima pluralis	perfectum	activa	coniunctivus	ēmittō (ēmittere)
ēmīserimus	prima pluralis	futurum exactum	activa	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmiːˈserimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mī·se·ri·mus — morphologica: e-mis-erimus