emiseritis

Discretiva

emiseritis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmīseritis	secunda pluralis	perfectum	activa	coniunctivus	ēmittō (ēmittere)
ēmīseritis	secunda pluralis	futurum exactum	activa	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmiːˈseritis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mī·se·ri·tis — morphologica: e-mis-eritis