emiserunt

Discretiva

emiserunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmīsērunt	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmiːˈseːrunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mī·sē·runt — morphologica: e-mis-erunt