emisimus

Discretiva

emisimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmīsimus	prima pluralis	perfectum	activa	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːˈmiːsimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mī·si·mus — morphologica: e-mis-imus