Discretiva

  emisimus dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmīsimus prima pluralis perfectum activa indicativus ēmittō (ēmittere)

Appellatio +/-

 API: /eːˈmiːsimus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mī·si·mus — morphologica: e-mis-imus