emisissem

Discretiva

emisissem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmīsissem	prima singularis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmiːˈsissem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mī·sis·sem — morphologica: e-mis-issem