emisissemus

Discretiva

emisissemus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmīsissēmus	prima pluralis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmiːsisˈseːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mī·sis·sē·mus — morphologica: e-mis-issemus