emisisses

Discretiva

emisisses dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmīsissēs	secunda singularis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmiːˈsisseːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mī·sis·sēs — morphologica: e-mis-isses