Discretiva

  emisisti dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmīsistī secunda singularis perfectum activa indicativus ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /eːmiːˈsistiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mī·sis·tī — morphologica: e-mis-isti