emisistis

Discretiva

emisistis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmīsistis	secunda pluralis	perfectum	activa	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmiːˈsistis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mī·sis·tis — morphologica: e-mis-istis