Discretiva

  emisit dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmīsit tertia singularis perfectum activa indicativus ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /eːˈmiːsit/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mī·sit — morphologica: e-mis-it