emittamini

Discretiva

emittamini dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittāminī	secunda pluralis	praesens	passiva	coniunctivus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmitˈtaːminiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·tā·mi·nī — morphologica: e-mitt-amini