emittar

Discretiva

emittar dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittar	prima singularis	praesens	passiva	coniunctivus	ēmittō (ēmittere)
ēmittar	prima singularis	futurum	passiva	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːˈmittar/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·tar — morphologica: e-mitt-ar