Discretiva

  emittatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmittātur tertia singularis praesens passiva coniunctivus ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /eːmitˈtaːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mit·tā·tur — morphologica: e-mitt-atur