emittebamur

Discretiva

emittebamur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittēbāmur	prima pluralis	imperfectum	passiva	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmitteːˈbaːmur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·tē·bā·mur — morphologica: e-mitt-ebamur