emittebant

Discretiva

emittebant dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittēbant	tertia pluralis	imperfectum	activa	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmitˈteːbant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·tē·bant — morphologica: e-mitt-ebant