emittebas

Discretiva

emittebas dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittēbās	secunda singularis	imperfectum	activa	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmitˈteːbaːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·tē·bās — morphologica: e-mitt-ebas