emittebat

Discretiva

emittebat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittēbat	tertia singularis	imperfectum	activa	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmitˈteːbat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·tē·bat — morphologica: e-mitt-ebat