emittemini

Discretiva

emittemini dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittēminī	secunda pluralis	futurum	passiva	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmitˈteːminiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·tē·mi·nī — morphologica: e-mitt-emini