emittemur

Discretiva

emittemur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittēmur	prima pluralis	futurum	passiva	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmitˈteːmur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·tē·mur — morphologica: e-mitt-emur