emitterem

Discretiva

emitterem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmitterem	prima singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːˈmitterem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·te·rem — morphologica: e-mitt-erem