emittereris

Discretiva

emittereris dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmitterēris	secunda singularis	imperfectum	passiva	coniunctivus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmitteˈreːris/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·te·rē·ris — morphologica: e-mitt-ereris