Discretiva

  emitteretur dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmitterētur tertia singularis imperfectum passiva coniunctivus ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /eːmitteˈreːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mit·te·rē·tur — morphologica: e-mitt-eretur