emittes

Discretiva

emittes dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittēs	secunda singularis	futurum	activa	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːˈmitteːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·tēs — morphologica: e-mitt-es