Discretiva

  emittes dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmittēs secunda singularis futurum activa indicativus ēmittō (ēmittere)

Appellatio +/-

 API: /eːˈmitteːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mit·tēs — morphologica: e-mitt-es