Discretiva

  emittet dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmittet tertia singularis futurum activa indicativus ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /eːˈmittet/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mit·tet — morphologica: e-mitt-et